- Last Updated on 16 July 2020
44th Session of the Human Rights CouncilAgenda Item 3: Interactive dialogue with the Special Rapporteur on the rights to freedom of peaceful assembly and of association
09 July 2020
Statement by Sri Lanka
Mr. Vice President,
Sri Lanka thanks Mr. Clément Nyaletsossi Voule, Special Rapporteur on the rights to freedom of peaceful assembly and of association for the report on his visit to Sri Lanka from 18-26 July 2019 (A/HRC/44/50/Add.1). The Government of Sri Lanka shared its comments on the contents of the Special Rapporteur’s advanced unedited report, some of which have been incorporated into the final version that has been presented today. At this interactive dialogue, we wish to share some further comments on matters contained in the report, and provide updates where available.
Mr. Vice President,
As acknowledged by the Special Rapporteur in his Report, the Government of Sri Lanka extended full cooperation and support to the Special Rapporteur “before, during and after the visit, especially given the great difficulties presented at the time”, demonstrating commitment to engage constructively and meaningfully with the Special Rapporteur.
We take note of the recognition in the report, of Sri Lanka’s “particular circumstances as a post-conflict and multi-ethnic society”, and the Special Rapporteur’s condolences to the victims of the Easter Sunday terrorist attacks.
The facilitation of the Special Rapporteur’s visit, even as the country was grappling with challenges associated with a new manifestation of terrorism, demonstrates Sri Lanka’s commitment to continue its constructive engagement with UN human rights mechanisms. The visit of the Special Rapporteur was among the 9 country visits undertaken by Special Procedure Mandate Holders on different thematic mandates to Sri Lanka in the past 5 years, and we remain committed to fostering this cooperative dialogue.
Mr. Vice President,
Sri Lanka concurs with the Special Rapporteur that the rights to peaceful assembly and association are essential for the full realization of democracy. The longstanding importanceguaranteed to these rights is evidenced by the Constitution of Sri Lanka. The trade union movement in Sri Lankadates back to the early 1900s and has been a pivotal driver in not only safeguarding workers’ rights to assembly and association but also in the struggle for democracy in the 1930s and 1940s amidst restrictions imposed by colonial rulers.
Today, these rights have been guaranteed under Article 14 of the Constitution, and are subject only to the limitations recognized by the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) and the exceptional groundsset out under Article 15 of the Constitution.The rich jurisprudence of decisions by the Supreme Court of Sri Lanka on Article 14 indicates how the Sri Lankan judiciary has consistently upheld the rights to peaceful assembly and association as a justiciable fundamental right. The protests, demonstrations and other forms of assembly and association by different groups, which one witnesses in the country, show how these rights are being enjoyed by the people, in Sri Lanka’s vibrant democratic process.
These constitutional rights have been exercised across the Sri Lankan society, including by human rights activists, other civil society actors, university students as well as trade unions.It may be noted that the Industrial Disputes (Amendment) Act No 56 of 1999, which provided for prohibition of unfair labour practices by employers, sets out that No employer shall –
(a) Require a workman to join, or refrain from joining, any trade union, or to withdraw from, or to refrain from withdrawing from, his membership of a trade union of which he is a member, as a condition of his employment;
(b) Dismiss a workman by reason only of his membership of a trade union or of his engaging in trade union activities;
(c) Give any inducement or promise to a workman for the purpose of preventing him from becoming, or continuing to be, a member, office bearer or representative of a trade union;
(d) Prevent a workman from
(i) Forming a trade union; or
(ii) Supporting a trade union, by financial or other means;
(e) Interfere with the conduct of the activities of a trade union;
(f) Dismiss, or otherwise take disciplinary action against, any workman or office bearer of a trade union;
(i) For a statement made by such workman or office bearer in good faith before any tribunal or person in authority; or
(ii) For any statement regarding acts or omission of the employer relating to the terms and conditions of employment, of the members of such trade union made by such workman or office bearer, in pursuance of an industrial dispute for the purpose of securing redress or amelioration of working conditions of such members;
(g) Refuse to bargain with a trade union which has in its membership not less than forty per centum of the workmen on whose behalf such trade union seeks to bargain. For the purpose of this paragraph the Commissioner of Labour or an officer authorized by him in that behalf may conduct a poll at any work place in order to ascertain whether at least forty per centum of the workmen on whose behalf the trade union seeks to bargain with the employer, are members of such trade union;
At the international level, Sri Lanka has ratified all core UN human rights treaties, as well as many of the International Labour Organisation’s fundamental conventions, particularly Convention No. 87 on Freedom of Association and Protection of the Right to Organize and Convention No. 98 on the Right to Organize and Collective Bargaining.
Mr. Vice President,
A key challenge for democratic, rules-based societies lies in their ability to strike an equitable balance between competing human rights. Therefore, just as the rights to peaceful assembly and association are vital, it is equally important that they are exercised responsibly, in a manner that does not violate the rights of other persons or groups. It is this key consideration, which, in our view, underpins the restrictions on assembly/association in Articles 21 and 22 of the ICCPR, namely, “in the interests of national security or public safety, public order (ordre public), the protection of public health or morals or the protection of the rights and freedoms of others”. It is this same consideration that forms the basis for limitations to these rights under the Sri Lankan Constitution, including in the interests of ‘racial or religious harmony’ and ‘national economy’, particularly as a multi-ethnic and multi-religious developing nation.
The Government of Sri Lanka has strived to ensure that these limitations on the rights to peaceful assembly and association are applied in line with the principles of legality, necessity and proportionality:
– The Emergency Regulations which were promulgated soon after the Easter Sunday terrorist attacks, in accordance with applicable law, were lifted as soon as the circumstances which warranted their extension ceased to exist. We acknowledge that the Special Rapporteur has recognised the “legitimate need to protect the nation from terrorist attacks”, and wish to update that the persons arrested under these Regulations were expeditiously investigated and either released or directed to appropriate legal processes.
– With regard to registration of Non-Governmental Organisations (NGOs), we wish to note that the requirements relating to registration are intended to balance the Government’s commitment to safeguarding freedom of association, with legitimate national security interests. It is noteworthy that investigations conducted in the aftermath of the Easter Sunday attacks have indicated the possibility of terrorists abusing an unregulated process to transfer funds for their activities/organizations.
– As for the declaration of some public services as essential, it must be noted that these legal provisions have been used by the Government only in instances where certain trade union action posed an imminent threat to the rights of the general public, as provided for by the ICCPR as well. We wish to highlight that this law has been used only twice in the recent past, when continued strike action by transport service employees threatened the basic human rights of a larger segment of the population.
– The requirement for notification referred to in the Special Rapporteur’s report applies only to processions, with a view to managing the possible obstruction of public roads and consequent disruption of public life that it may cause, particularly during rush hours. Since February this year, the Government has allocated a dedicated land space in the heart of the capital for people to carry out their protests or assemblies with least disruption to the day to day lives of the rest of the population.
– As noted by the Special Rapporteur in his report, the Department of Police, in 2016, has issued clear Orders to the police force that measures to disperse unlawful assemblies should be lawful, proportionate and purely for the purpose of maintaining law and order and protecting the society. Use of force has been permitted only as the last possible resort, to be exercised strictly according to stipulated laws and guidelines, in a manner that does not infringe upon the fundamental rights of the people. Members of the police receive regular training in this regard as part of their human rights training programmes. The Government will work towards ensuring the full implementation of these Orders, while also ensuring that errant officers are made accountable according to due process of the law.
With reference to reports of alleged surveillance and intimidation, we would like to reiterate our invitation to the parties concerned to make formal complaints to law enforcement authorities or to independent national institutions such as the Human Rights Commission of Sri Lanka or the National Police Commission, so that action can be taken to investigate the alleged incidents. The Government remains committed to protecting and promoting civil society space, and ensuring that complaints received on alleged intimidation are investigated and prosecuted.
It is also reiterated that, apart from operating routine security networks in the interest of national security, particularly after the devastating Easter Sunday terrorist attacks, the Security Forces and intelligence agencies are not engaged in monitoring any specific group of people in the country. We believe for any country, compromising its national security interests amidst looming sophistication of strategies of radical and extreme elements world around, is bound to face regrettable consequences. Hence, the GoSL requests the Special Rapporteur to be mindful of that stark reality when making recommendations related to security sector reforms.
Steps will be taken to address concerns related to alleged harassment of religious minorities and to safeguard persons of all faiths. In this respect, an amendment to the Penal Code is under consideration to prevent hate speech and incitement of hatred among communities through mainstream and social media.
In conclusion, Mr. Vice President, Sri Lanka would like to restate its commitment to remaining engaged with the Special Rapporteur on peaceful assembly and of association as well as other Special Procedure Mandate Holders of this Council in an open and constructive manner, in line with our domestic policies and priorities.
Thank you.
———————————————–
උප සභාපතිතුමනි,
2019 ජූලි 18 සිට 26 දක්වා ශ්රී ලංකාවේ සංචාරය කිරීම පිළිබඳ වාර්තාව (A/HRC/44/50/Add.1) සම්බන්ධයෙන්, සාමකාමී රැස්වීමේ නිදහස සහ ඇසුරු කිරීමේ අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ විශේෂ වාර්තාකරු ක්ලෙමන්ට් න්යාලෙට්සසි වූල් මහතාට ශ්රී ලංකාව සිය ස්තූතිය පළ කරයි. විශේෂ වාර්තාකරුගේ සංස්කරණය නොකළ ඉදිරි වාර්තාවේ අන්තර්ගතය පිළිබඳව ශ්රී ලංකා රජය සිය අදහස් හුවමාරු කර ගත් අතර, ඒවායින් සමහරක් අද ඉදිරිපත් කොට ඇති අවසාන සංස්කරණයට ඇතුළත් කර ඇත. මෙම අන්තර්ක්රියාකාරී සංවාදයේදී, එම වාර්තාවේ අඩංගු කරුණු පිළිබඳව තවත් අදහස් කිහිපයක් බෙදා ගැනීමට ද සමහර කරුණු සම්බන්ධයෙන් යාවත්කාලීන කිරීම් සැපයීමට ද අපි අපේක්ෂා කරන්නෙමු.
උප සභාපතිතුමනි,
විශේෂ වාර්තාකරු විසින් සිය වාර්තාවෙන් පිළිගෙන ඇති පරිදි, ශ්රී ලංකා රජය විශේෂ වාර්තාකරු සමඟ ඵලදායීව හා අර්ථවත් ලෙස සම්බන්ධ වීමට ඇති කැපවීම පෙන්නුම් කරමින්, “විශේෂයෙන් එවකට පැවති විශාල දුෂ්කරතා සැලකිල්ලට ගනිමින්, මෙම සංචාරයට පෙර, සංචාරය අතරතුර දී හා ඉන් පසුව” විශේෂ වාර්තාකරුට පූර්ණ සහයෝගීතාවය හා සහයෝගය ලබා දුන්නේය.
මෙම වාර්තාවේ සඳහන්, ශ්රී ලංකාවේ “පශ්චාත්-ගැටුම් හා බහු-වාර්ගික සමාජයක් ලෙස විශේෂිත තත්ත්වයන්” ලෙස පිළිගැනීම සහ පාස්කු ඉරුදින එල්ල වූ ත්රස්ත ප්රහාරවලට ගොදුරු වූවන්ට විශේෂ වාර්තාකරුගේ ශෝකය පළකිරීම අපි සැලකිල්ලට ගන්නෙමු.
ත්රස්තවාදයේ නව ප්රකාශනයක් හා සම්බන්ධ අභියෝග සමඟ රට පොරබදමින් සිටිය දී පවා, විශේෂ වාර්තාකරුගේ සංචාරය සඳහා පහසුකම් සැලසීම, එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් යාන්ත්රණ සමඟ ඵලදායී ලෙස අඛණ්ඩ කටයුතු කිරීමට ශ්රී ලංකාව දක්වන කැපවීම පෙන්නුම් කරයි. විශේෂ වාර්තාකරුගේ මෙම සංචාරය පසුගිය වසර 5 තුළ දී ශ්රී ලංකාව සඳහා විවිධ තේමාත්මක වරම් පිළිබඳ විශේෂ ක්රියා පටිපාටි බලධාරීන් විසින් රටවල්වල සිදු කරන ලද සංචාර 9 අතරට ඇතුළත් වූ අතර, මෙම සහයෝගී සංවාදයට ධෛර්ය දීම සඳහා අපි කැපවී සිටිමු.
උප සභාපතිතුමනි,
ප්රජාතන්ත්රවාදය පූර්ණ ලෙස සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා සාමකාමී රැස්වීම සහ ඇසුරුකිරීම සඳහා ඇති අයිතිවාසිකම් අත්යවශ්ය වන බවට ශ්රී ලංකාව විශේෂ වාර්තාකරු සමඟ එකඟ වෙයි. මෙම අයිතිවාසිකම් සඳහා දිගු කලක් තිස්සේ සහතික කර ඇති වැදගත්කම ශ්රී ලංකා ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාව මඟින් සනාථ වේ. ශ්රී ලංකාවේ වෘත්තීය සමිති ව්යාපාරය 1900 ගණන්වල මුල් භාගය දක්වා දිවෙන අතර, රැස්වීම සහ ඇසුරුකිරීම සඳහා වූ කම්කරුවන්ගේ අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කිරීමට පමණක් නොව, 1930 හා 1940 ගණන්වල දී යටත් විජිත පාලකයින් විසින් පනවන ලද සීමාවන් මධ්යයේ, ප්රජාතන්ත්රවාදය සඳහා වූ අරගලයේ ද ප්රමුඛ පෙළේ නියමුවෙකු විය.
අද වන විට, මෙම අයිතිවාසිකම් ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවේ 14 වැනි වගන්තිය යටතේ සහතික කර ඇති අතර, ඒවා සිවිල් හා දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ ජාත්යන්තර සම්මුතිය (ICCPR) විසින් පිළිගෙන ඇති සීමාවන්ට සහ ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවේ 15 වන වගන්තිය යටතේ දක්වා ඇති සුවිශේෂී හේතුවලට පමණක් යටත් වේ. 14 වැනි වගන්තිය පිළිබඳව ශ්රී ලංකා ශ්රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් ගනු ලැබූ තීන්දුවල සාරවත් අධිකරණ විනිශ්චය මගින් පෙන්නුම් කරන්නේ සාමකාමී රැස්වීමේ නිදහස සහ ඇසුරු කිරීමේ අයිතිය යුක්ති සහගත මූලික අයිතිවාසිකමක් ලෙස ශ්රී ලංකා අධිකරණය නිරන්තරයෙන් තහවුරු කර ඇති ආකාරයයි. මෙරට තුළ යමෙකු විසින් නිරීක්ෂණය කරනු ලබන විරෝධතා, උද්ඝෝෂණ සහ විවිධ කණ්ඩායම් එක්රැස් කිරීම හා ඇසුරු කිරීම, ශ්රී ලංකාවේ විචිත්රවත් ප්රජාතන්ත්රවාදී ක්රියාදාමය තුළ මෙම අයිතිවාසිකම් ජනතාව විසින් භුක්ති විඳින ආකාරය පෙන්නුම් කරයි.
මෙම ව්යවස්ථාමය අයිතිවාසිකම්, ශ්රී ලංකාවේ සමාජය පුරා මානව හිමිකම් ක්රියාකාරීන්, වෙනත් සිවිල් සමාජ ක්රියාකාරීන්, විශ්වවිද්යාල සිසුන් මෙන්ම වෘත්තීය සමිති ද විසින් භාවිත කර තිබේ. සේවා යෝජකයින් විසින් අසාධාරණ ශ්රම පිළිවෙත් අනුගමනය කිරීම තහනම් කිරීම සඳහා සපයන ලද, 1999 අංක 56 දරණ කාර්මික ආරවුල් (සංශෝධින) පනත මඟින් කිසිදු සේවා යෝජකයෙකු විසින් පහත සඳහන් දේ සිදුනොකළ යුතු බවට නියම කොට ඇති බව සඳහන් කළ හැකිය:
(අ) යම් සේවකයකු, තම සේවා නියුක්තියේ කොන්දේසියක් ලෙස, ඕනෑම වෘත්තීය සමිතියකට බැඳීමට හෝ ඉන් වැළකී සිටීමට ඉල්ලා සිටීම හෝ, ඔහු බැඳී සිටින වෘත්තීය සමිතියක සාමාජිකත්වයෙන් ඉල්ලා අස්වීමෙන් වැළකී සිටින ලෙස ඉල්ලා සිටීම;
(ආ) යම් වෘත්තීය සමිතියක සාමාජිකත්වය දැරීම නිසා හෝ වෘත්තීය සමිති කටයුතුවල නිරත වීම නිසා පමණක් යම් සේවකයකු සේවයෙන් පහ කිරීම;
(ඇ) යම් සේවකයෙකු වෘත්තීය සමිතියක සාමාජිකයෙකු, තනතුරක් දරන්නෙකු හෝ නියෝජිතයෙකු වීම හෝ දිගටම එසේ පැවතීම වැළැක්වීම සඳහා කිසියම් පෙළඹවීමක් හෝ පොරොන්දුවක් ලබා දීම;
(ඈ) යම් සේවකයෙකු විසින්
(i) වෘත්තීය සමිතියක් පිහිටුවීම; හෝ
(ii) මූල්යමය හෝ වෙනත් ආකාරයකින් වෘත්තීය සමිතියකට සහාය වීම;
වැළැක්වීම;
(ඉ) වෘත්තීය සමිතියක කටයුතු සිදුකෙරෙන ආකාරයට බාධා කිරීම;
(ඊ) වෘත්තීය සමිතියක සේවකයකු හෝ තනතුරක් දරන්නෙකුට එරෙහිව,
(i) විනිශ්චයකරුවෙකු හෝ බලධාරියෙකු ඉදිරියේ එවැනි සේවකයෙකු හෝ තනතුරක් දරන්නෙකු විසින් යහපත් විශ්වාසයකින් කළ ප්රකාශයක් සඳහා; හෝ
(ii) එවැනි සාමාජිකයින්ගේ සේවා කොන්දේසි විසඳීම හෝ සහනයක් ලබා ගැනීම සඳහා කාර්මික ආරවුලක් ඇති කර ගැනීම පිණිස, සේවා නියුක්ති නියමයන් හා කොන්දේසිවලට අදාළව සේවායෝජකයාගේ ක්රියා හෝ අතපසු කිරීම් පිළිබඳව එම සේවකයා හෝ තනතුරු දරන්නා විසින් කරන ලද කිසියම් ප්රකාශයක් සඳහා
සේවයෙන් ඉවත් කිරීම හෝ විනය ක්රියාමාර්ග ගැනීම;
(උ) සේවකයන් වෙනුවෙන් කේවල් කිරීමට අපේක්ෂා කරන, සේවකයන්ගෙන් සියයට හතළිහකට නොඅඩු සාමාජිකත්වයක් ඇති එවැනි වෘත්තීය සමිතියක් සමඟ කේවල් කිරීම ප්රතික්ෂේප කිරීම. මෙම ඡේදයේ අරමුණ සඳහා, සේවායෝජකයා සමඟ කේවල් කිරීමට අපේක්ෂා කරන සේවකයන්ගෙන් අවම වශයෙන් සියයට හතළිහක්වත් එවැනි වෘත්තීය සමිතියක සාමාජිකයන්දැයි නිශ්චය කර ගැනීම සඳහා, කම්කරු කොමසාරිස්වරයාට හෝ ඒ වෙනුවෙන් ඔහු විසින් බලය පවරන ලද නිලධාරියෙකුට ඕනෑම සේවා ස්ථානයක දී ඡන්ද විමසීමක් පැවැත්විය හැකිය.
අන්තර්ජාතික මට්ටමේ දී, එක්සත් ජාතීන්ගේ මූලික මානව හිමිකම් ගිවිසුම් මෙන්ම ජාත්යන්තර කම්කරු සංවිධානයේ ද මූලික සම්මුතීන්, විශේෂයෙන් ම, ඇසුරු කිරීමේ නිදහස සහ සංවිධානය කිරීමේ අයිතිය ආරක්ෂා කිරීම පිළිබඳ අංක 87 සම්මුතිය සහ සංවිධානය කිරීමේ අයිතිය සහ සාමූහික කේවල් කිරීම පිළිබඳ අංක 98 සම්මුතිය ඇතුළුව සම්මුතීන් බොහොමයක් ශ්රී ලංකාව විසින් අනුමත කොට ඇත.
උප සභාපතිතුමනි,
ප්රජාතන්ත්රවාදී, නීති රීති පදනම් කරගත් සමාජ සඳහා ඇති ප්රධාන අභියෝගයක් වන්නේ තරඟකාරී මානව හිමිකම් අතර සාධාරණ සමතුලිතතාවයක් ඇති කිරීමට ඇති හැකියාවයි. එමනිසා, සාමකාමී එක්රැස්වීමකට හා ඇසුරු කිරීමට ඇති අයිතිවාසිකම් ඉතා වැදගත් වනවා සේම, ඔවුන් වෙනත් පුද්ගලයින්ගේ හෝ කණ්ඩායම්වල අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනය නොවන අයුරින් වගකීමෙන් යුතුව කටයුතු කිරීමද වැදගත් වේ. අපගේ මතය අනුව මෙම මූලික සලකාබැලීම, සිවිල් හා දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ ජාත්යන්තර සම්මුතියේ 21 සහ 22 වන වගන්තිවල දක්වා ඇති “ජාතික ආරක්ෂාව හෝ මහජන ආරක්ෂාව, මහජන සාමය, මහජන සෞඛ්යය හෝ සදාචාරය ආරක්ෂා කිරීම නැතහොත් අන් අයගේ අයිතිවාසිකම් සහ නිදහස ආරක්ෂා කිරීම” පිළිබඳ රැස්වීමේ/ඇසුරු කිරීමේ සීමාවන් ශක්තිමත් කරයි. ශ්රී ලංකා ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාව යටතේ, විශේෂයෙන් ම සංවර්ධනය වෙමින් පවතින බහු වාර්ගික හා බහු-ආගමික රටක් ලෙස ‘වාර්ගික හෝ ආගමික සමගිය’ සහ ‘ජාතික ආර්ථිකය’ ඇතුළුව, මෙම අයිතිවාසිකම් සීමා කිරීම සඳහා පදනම සපයන්නේ ද මෙම සලකා බැලීමම ය.
සාමකාමීව එක්රැස්වීමේ හා ඇසුරු කිරීමේ අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ මෙම සීමාවන් නීත්යානුකූලභාවය, අවශ්යතාවය සහ සමානුපාතිකභාවය යන මූලධර්මයන්ට අනුකූලව ක්රියාත්මක වන බව සහතික කිරීමට ශ්රී ලංකා රජය උත්සාහ දරා තිබේ.
– පාස්කු ඉරුදින එල්ල වූ ත්රස්ත ප්රහාරයෙන් අනතුරුව ප්රකාශයට පත් කරන ලද හදිසි රෙගුලාසි, ඒවා දීර්ඝ කිරීම සඳහා අවශ්ය වූ තත්ත්වයන් අහෝසි වූ වහාම, අදාළ නීතියට අනුකූලව ඉවත් කරන ලදී. විශේෂ වාර්තාකරු විසින් “ත්රස්තවාදී ප්රහාරවලින් ජාතිය ආරක්ෂා කිරීමේ නීත්යානුකූල අවශ්යතාවය” හඳුනාගෙන ඇති බව අපි පිළිගනිමු. මෙම රෙගුලාසි යටතේ අත්අඩංගුවට ගත් පුද්ගලයින් පිළිබඳව කඩිනමින් විමර්ශනය කර, ඔවුන් නිදහස් කිරීම හෝ සුදුසු නීතිමය ක්රියාදාමයන් වෙත යොමුකිරීම හෝ සිදුකරන ලද බව යාවත්කාලීන කිරීමට කැමැත්තෙමු.
– රාජ්ය නොවන සංවිධාන (NGOs) ලියාපදිංචි කිරීම සම්බන්ධයෙන්, එකී ලියාපදිංචි කිරීමට අදාළ අවශ්යතා, නීත්යානුකූල ජාතික ආරක්ෂක අවශ්යතා සමඟ, ඇසුරු කිරීමේ නිදහස ආරක්ෂා කිරීම සඳහා රජය දක්වන කැපවීම, සමතුලිත කිරීම අරමුණු කර ගෙන ඇති බව අපි සටහන් කරමු. පාස්කු ඉරිදා ප්රහාරයෙන් අනතුරුව සිදු කරන ලද පරීක්ෂණවල දී, ත්රස්තවාදීන් ඔවුන්ගේ ක්රියාකාරකම්/සංවිධාන සඳහා මුදල් මාරු කිරීම පිණිස විධිමත් නොවන ක්රියාවලියක් අනිසි ලෙස භාවිතා කිරීමේ හැකියාව පෙන්නුම් කර ඇති බව සැලකිය යුතු කරුණකි.
– සමහර රාජ්ය සේවාවන් අත්යවශ්ය යැයි ප්රකාශ කිරීම සම්බන්ධයෙන්, සිවිල් හා දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ ජාත්යන්තර සම්මුතිය විසින් ද විධිවිධාන සලසා ඇති පරිදි, ඇතැම් වෘත්තීය සමිති ක්රියාමාර්ග මගින් මහජනතාවගේ අයිතිවාසිකම්වලට ආසන්න තර්ජනයක් එල්ල වූ අවස්ථාවල දී පමණක්, මෙම නීතිමය විධිවිධාන රජය විසින් භාවිතා කර ඇති බව සැලකිල්ලට ගත යුතුය. මෙම නීතිය මෑත අතීතයේ දී දෙවරක් පමණක් භාවිතා කර ඇත්තේ, ප්රවාහන සේවා සේවකයින්ගේ අඛණ්ඩ වැඩවර්ජන ජනගහනයෙන් විශාල කොටසක මූලික මානව අයිතිවාසිකම්වලට තර්ජනයක් වන විට දී බව අපි ඉස්මතු කිරීමට කැමැත්තෙමු.
– විශේෂ වාර්තාකරුගේ වාර්තාවේ සඳහන් කර ඇති දැනුම් දීමේ අවශ්යතාව අදාළ වන්නේ, විශේෂයෙන් ම කාර්යබහුල කාල වේලාවන්හි දී පොදු මාර්ගවලට අවහිරවීම හා එහි ප්රතිඵලයක් ලෙස මහජන ජීවිතය කඩාකප්පල් වීම කළමනාකරණය කිරීමේ අරමුණෙන් යුතු, පෙළපාලි සඳහා පමණි. මේ වසරේ පෙබරවාරියේ සිට, සෙසු ජනතාවගේ එදිනෙදා ජීවිතයට සිදුවන බාධා අවම වන පරිදි සිය විරෝධතා හෝ එක්රැස්වීම් සිදු කිරීම සඳහා, රජය විසින් අගනුවර මධ්යයේ ඒ සඳහාම වෙන්කරන ලද ඉඩක් ලබා දී ඇත.
– විශේෂ වාර්තාකරු විසින් සිය වාර්තාවේ සඳහන් කර ඇති පරිදි, නීතිවිරෝධී එක්රැස්වීම් විසුරුවා හැරීමට ගන්නා පියවර නීත්යානුකූල, සමානුපාතික හා හුදෙක් නීතිය හා සාමය පවත්වාගෙන යාම සහ සමාජය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා විය යුතු බවට 2016 දී පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුව විසින් පොලිස් බලකායට පැහැදිලි නියෝග නිකුත් කර තිබේ. බලය භාවිතා කිරීමට අවසර දී ඇත්තේ, ජනතාවගේ මූලික අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනය නොවන අයුරින්, නියමිත නීති හා මාර්ගෝපදේශයන්ට දැඩි ලෙස අනුකූලව, ක්රියාත්මක කළ හැකි අවසාන අවස්ථාව ලෙස පමණි. පොලීසියේ සාමාජිකයින්ට ඔවුන්ගේ මානව හිමිකම් පුහුණු වැඩසටහන්වල කොටසක් ලෙස මේ පිළිබඳව විධිමත් පුහුණුවක් ලැබේ. මෙම නියෝග සම්පූර්ණයෙන් ක්රියාත්මක කිරීම සහතික කිරීම සඳහා රජය කටයුතු කරනු ඇති අතර, නීතියේ නියමිත ක්රියාදාමය අනුව, වැරදි සම්බන්ධයෙන් නිලධාරීන් වගකිව යුතු බවට සහතික වේ.
– සෝදිසි කිරීම් සහ බිය ගැන්වීම් පිළිබඳ වාර්තා සම්බන්ධයෙන්, නීතිය ක්රියාත්මක කරන බලධාරීන්ට හෝ ශ්රී ලංකාවේ මානව හිමිකම් කොමිසම හෝ ජාතික පොලිස් කොමිසම වැනි ස්වාධීන ජාතික ආයතන වෙත විධිමත් පැමිණිලි කිරීමට අදාළ පාර්ශවයන්ට අපගේ ආරාධනය නැවත අවධාරණය කරන අතර, ඒ අනුව චෝදනාවට ලක්වූ සිදුවීම් විමර්ශනය කිරීමට පියවර ගත හැකිය. සිවිල් සමාජ අවකාශය ආරක්ෂා කිරීම හා ප්රවර්ධනය කිරීම සහ බිය ගැන්වීම් සම්බන්ධයෙන් ලැබෙන පැමිණිලි විමර්ශනය කර නඩු පැවරීම සහතික කිරීම සඳහා රජය කැපවී සිටී.
විශේෂයෙන් ම විනාශකාරී පාස්කු ඉරුදින ත්රස්ත ප්රහාරයෙන් අනතුරුව, ජාතික ආරක්ෂාව සඳහා සාමාන්ය ආරක්ෂක ජාල ක්රියාත්මක කිරීම හැරුණු විට, ආරක්ෂක හමුදා සහ බුද්ධි අංශ විසින් රටේ කිසිදු නිශ්චිත පිරිසක් අධීක්ෂණය කිරීමේ නිරත නොවන බව ද යළිත් අවධාරණය කෙරේ. ලොව පුරා සිටින රැඩිකල් හා අන්තවාදී කොටස්වල උපායමාර්ගවල නවීනත්වය මධ්යයේ ඕනෑම රටක් සඳහා එහි ජාතික ආරක්ෂක අවශ්යතා පාවාදීම හේතුවෙන් කණගාටුදායක ප්රතිවිපාකවලට මුහුණ දීමට සිදුවන බව අපි විශ්වාස කරමු. එබැවින් ආරක්ෂක අංශයේ ප්රතිසංස්කරණවලට අදාළ නිර්දේශ ඉදිරිපත් කිරීමේ දී, එම යථාර්ථය පිළිබඳව සැලකිලිමත් වන ලෙස රජය විශේෂ වාර්තාකරුගෙන් ඉල්ලා සිටී.
ආගමික සුළුතරයන්ට හිරිහැර කිරීම සම්බන්ධ ගැටළු විසඳීමට සහ සියලු ආගම්වලට අයත් පුද්ගලයින් ආරක්ෂා කිරීමට පියවර ගනු ලැබේ. මේ සම්බන්ධයෙන්, ප්රධාන ධාරාව සහ සමාජ මාධ්ය හරහා ප්රජාවන් අතර වෛරී ප්රකාශ හා වෛරය අවුලුවාලීම වැළැක්වීම සඳහා දණ්ඩ නීති සංග්රහයේ සංශෝධනයක් සිදුකිරීම පිළිබඳව සලකා බලමින් සිටී.
අවසාන වශයෙන්, උප සභාපතිතුමනි, සාමකාමී රැස්වීම හා ඇසුරු කිරීම පිළිබඳ විශේෂ වාර්තාකරු සමඟ කටයුතු කිරීම සඳහා වන කැපවීම සහ මෙම කවුන්සිලයේ අනෙකුත් විශේෂ ක්රියා පටිපාටි බලධාරීන් සමඟ අපගේ දේශීය ප්රතිපත්ති සහ ප්රමුඛතාවලට අනුකූලව විවෘතව හා ඵලදායී ලෙස කටයුතු කිරීම සඳහා ශ්රී ලංකාවේ ඇති කැමැත්ත යළිත් ප්රකාශ කරයි.
ස්තුතියි.
———————————————–
உப தலைவர் அவர்களே,
2019, ஜூலை 18 – 26 வரை இலங்கைக்கு விஜயம் செய்த அமைதியாக ஒன்றுகூடுவதற்கான சுதந்திரம் மற்றும் ஒருங்கிணைவதற்கான உரிமைகள் குறித்த சிறப்பு அறிக்கையாளரான திரு. க்லெமன்ட் நியாலெட்சொசி வூல் அவர்களின் அறிக்கைக்கு இலங்கை நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்கின்றது (A/HRC/44/50/Add.1). சிறப்பு அறிக்கையாளரின் மேம்பட்ட திருத்தப்படாத அறிக்கையின் உள்ளடக்கங்கள் குறித்து இலங்கை அரசாங்கம் தனது கருத்துகளைப் பகிர்ந்து கொண்டதுடன், அவற்றில் சில இன்று வழங்கப்பட்ட இறுதிப் பதிப்பில் இணைக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த ஊடாடும் உரையாடலில், அறிக்கையிலுள்ள விடயங்களில் மேலும் சில கருத்துகளைப் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்பும் அதே வேளை, கிடைக்கக்கூடிய புதுப்பிப்புக்களை வழங்குவதற்கும் விரும்புகின்றோம்.
உப தலைவர் அவர்களே,
சிறப்பு அறிக்கையாளர் தனது அறிக்கையில் ஏற்றுக் கொண்டபடி, சிறப்பு அறிக்கையாளருடன் ஆக்கபூர்வமாகவும் அர்த்தமுள்ளதாகவும் ஈடுபடுவதற்கான உறுதிப்பாட்டை நிரூபிக்கும் முகமாக, ‘வருகைக்கு முன்னும் பின்னும், குறிப்பாக, அந்த நேரத்தில் முன்வைக்கப்பட்ட பெரும் சிரமங்களின் போது’ இலங்கை அரசாங்கமானது சிறப்பு வருகையாளருக்கு முழுமையான ஒத்துழைப்பையும் ஆதரவையும் வழங்கியது.
இலங்கையின் ‘மோதல்களுக்குப் பிந்தைய மற்றும் பல இன சமூகமாக குறிப்பிட்ட சூழ்நிலைகள்’ மற்றும் ஈஸ்டர் ஞாயிறு தின பயங்கரவாதத் தாக்குதல்களில் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கான சிறப்பு அறிக்கையாளரின் இரங்கல் ஆகிய அறிக்கையிலுள்ள அங்கீகரிக்கப்பட்ட விடயங்களை நாங்கள் கவனத்தில் கொள்கின்றோம்.
பயங்கரவாதத்தின் புதிய வெளிப்பாட்டுடன் தொடர்புடைய சவால்களுக்கு நாடு முகங்கொடுத்துக்கொண்டிருந்தபோதும் சிறப்பு அறிக்கையாளரின் வருகைக்கான வசதிகளை வழங்கியமையானது, ஐ.நா. மனித உரிமை வழிமுறைகளுடன் ஆக்கபூர்வமான ஈடுபாட்டைத் தொடருவதற்கான இலங்கையின் உறுதிப்பாட்டை நிரூபிக்கின்றது. கடந்த 5 ஆண்டுகளில் பல்வேறு சிறப்பு நடைமுறை ஆணைகளை வைத்திருப்பவர்கள் மேற்கொண்ட இலங்கைக்கான 9 அரச விஜயங்களில் சிறப்பு அறிக்கையாளரின் விஜயமும் ஒன்றாவதுடன், இந்தக் கூட்டுறவு உரையாடலை வளர்ப்பதில் நாங்கள் உறுதியாக இருக்கின்றோம்.
உப தலைவர் அவர்களே,
ஜனநாயகம் முழுமையாக உணரப்படுவதற்கு அமைதியாக ஒன்றுகூடுவதற்கான சுதந்திரம் மற்றும் ஒருங்கிணைவதற்கான உரிமைகள் அவசியம் என்ற சிறப்பு அறிக்கையாளரின் கருத்துடன் இலங்கை ஒன்றுபடுகின்றது. இந்த உரிமைகளுக்கு நீண்டகாலமாக உத்தரவாதம் அளிக்கப்பட்டுள்ள முக்கியத்துவம் இலங்கையின் அரசியலமைப்பால் சாட்சியமளிக்கப்படுகின்றது. இலங்கையில் தொழிற்சங்க இயக்கம் 1900 களின் முற்பகுதியில் இருந்து செயற்பட்டு வருவதுடன், இது அமைதியாக ஒன்றுகூடுவதற்கான சுதந்திரம் மற்றும் ஒருங்கிணைவதற்கான தொழிலாளர்களின் உரிமைகளைப் பாதுகாப்பதில் மட்டுமல்லாமல், 1930 கள் மற்றும் 1940 களில் காலனித்துவ ஆட்சியாளர்களால் விதிக்கப்பட்ட கட்டுப்பாடுகளுக்கு மத்தியில் ஜனநாயகத்திற்கான போராட்டத்திலும் ஒரு முக்கிய உந்துதலாக இருந்து வருகின்றது.
இந்த உரிமைகளுக்கு இன்று அரசியலமைப்பின் 14 வது பிரிவின் கீழ் உத்தரவாதமளிக்கப்பட்டுள்ளதுடன், அவை சிவில் மற்றும் அரசியல் உரிமைகள் தொடர்பான சர்வதேச உடன்படிக்கை அங்கீகரித்த வரம்புகள் மற்றும் அரசியலமைப்பின் 15 வது பிரிவின் கீழ் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள விதிவிலக்கான காரணங்களுக்கு மட்டுமே உட்பட்டவையாகும். பிரிவு 14 இல் இலங்கை நீதித்துறையானது அமைதியாக ஒன்றுகூடுவதற்கான சுதந்திரம் மற்றும் ஒருங்கிணைவதற்கான உரிமைகளை ஒரு நியாயமான அடிப்படை உரிமையாக உச்சநீதிமன்றத் தீர்ப்புக்களின் வாயிலாக எவ்வாறு தொடர்ந்தும் நிலைநிறுத்தியுள்ளது என்பதைக் குறிக்கின்றது. இலங்கையின் துடிப்பான ஜனநாயக செயற்பாட்டில், இந்த உரிமைகள் எவ்வாறு மக்களால் அனுபவிக்கப்படுகின்றன என்பதை நாட்டில் இடம்பெறும் பல்வேறு குழுக்களின் ஆர்ப்பாட்டங்கள் மற்றும் ஏனைய விதமான ஒன்றுகூடல்கள் சான்று பகர்கின்றன.
மனித உரிமை ஆர்வலர்கள், ஏனைய சிவில் சமூக செயற்பாட்டாளர்கள், பல்கலைக்கழக மாணவர்கள் மற்றும் தொழிற்சங்கங்கள் உட்பட இலங்கை சமுதாயத்தில் இந்த அரசியலமைப்பு உரிமைகள் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன. முதலாளிகளால் இடம்பெறும் நியாயமற்ற தொழிலாளர் நடைமுறைகளைத் தடைசெய்வதற்காக 1999 ஆம் ஆண்டின் 56 ஆம் இலக்க தொழில்துறை பிணக்குச் (திருத்தம்) சட்டமானது, எந்தவொரு முதலாளியும் பின்வருவனவற்றை செய்யக்கூடாது என குறிப்பிடுகின்றது –
(அ) எந்தவொரு தொழிற்சங்கத்திலும் சேர, அல்லது சேருவதைத் தவிர்க்க, அல்லது தொழிலாளி ஒருவர் உறுப்பினராக இருக்கும் ஒரு தொழிற்சங்கத்தின் உறுப்புரிமையிலிருந்து விலகுவதை வேலை செய்யும் நிபந்தனையாக தேவைப்படுத்துவது,
(ஆ) ஒரு தொழிற்சங்கத்தின் உறுப்பினர் அல்லது தொழிற்சங்க நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டதன் காரணமாக ஒரு தொழிலாளியை பணிநீக்கம் செய்தல்,
(இ) ஒரு உறுப்பினர், அலுவலகப் பொறுப்பாளர் அல்லது ஒரு தொழிற்சங்கத்தின் பிரதிநிதியாக தொழிலாளி ஒருவர் மாறுவதைத் தடுக்கும் நோக்கத்திற்காக அவருக்கு ஏதேனும் தூண்டுதல் அல்லது வாக்குறுதியைக் கொடுத்தல்,
(ஈ) பின்வருவனவற்றை செய்வதற்கு ஒரு பணியாளரைத் தடுத்தல்,
- ஒரு தொழிற்சங்கத்தை உருவாக்குதல், அல்லது
- நிதி அல்லது ஏனைய வழிகளில் ஒரு தொழிற்சங்கத்தை ஆதரித்தல்,
(உ) ஒரு தொழிற்சங்கத்தின் நடவடிக்கைகளை நடாத்துவதில் தலையிடுதல்,
(ஊ) பின்வருவனவற்றுக்காக ஒரு தொழிற்சங்கத்தின் எந்தவொரு தொழிலாளி அல்லது அலுவலகப் பொறுப்பாளரை நிராகரித்தல் அல்லது ஒழுங்கு நடவடிக்கை எடுத்தல்;
- எந்தவொரு தீர்ப்பாயத்திற்கும் அல்லது அதிகாரமுள்ள நபருக்கும் முன்பாக அத்தகைய பணியாளர் அல்லது அலுவலகப் பொறுப்பாளர் நல்ல நம்பிக்கையுடன் அளித்த அறிக்கைக்கு, அல்லது
- ஒரு தொழில்துறை பிணக்கைத் தொடர்ந்து, அத்தகைய தொழிலாளி அல்லது அலுவலகப் பொறுப்பாளரால் செய்யப்பட்ட தொழிற்சங்க உறுப்பினர்களின் நிவாரணம் பெறுவதற்கான அல்லது அத்தகைய உறுப்பினர்களின் பணி நிலைமைகளை மேம்படுத்துவதற்கான வேலைவாய்ப்பு விதிமுறைகள் மற்றும் நிபந்தனைகள் தொடர்பான முதலாளியின் செயல்கள் அல்லது விடுபடுதல் தொடர்பான எந்தவொரு அறிக்கைக்கு,
(எ) நாற்பது சதவீதத்திற்கும் குறைவான தொழிலாளர்கள் இருப்பின், ஒரு தொழிற்சங்கத்துடன் பேரம் பேச மறுத்தல். இந்த பந்தியின் நோக்கத்திற்காக, குறைந்தது நாற்பது சதவிகிதம் தொழிலாளர்கள் யாருடைய சார்பாக பேரம் பேச முற்படுகிறார்கள் என்பதை அறிவதற்காக தொழில் ஆணையாளர் அல்லது அவர் சார்பாக அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஒரு அதிகாரி எந்தவொரு பணியிடத்திலும் ஒரு வாக்கெடுப்பை நடத்தலாம்,
சர்வதேச மட்டத்தில், இலங்கை அனைத்து முக்கிய ஐ.நா. மனித உரிமை ஒப்பந்தங்களையும், சர்வதேச தொழிலாளர் அமைப்பின் பல அடிப்படை சாசனங்களையும், குறிப்பாக ஒன்றுகூடுவதற்கான சுதந்திரம் மற்றும் ஒழுங்கமைக்கும் உரிமையைப் பாதுகாத்தலுக்கான சாசன இல. 98 மற்றும் ஒழுங்கமைத்தல் மற்றும் ஒன்றாக பேரம் பேசுவதற்கான உரிமைக்கான சாசன இல. 87 ஆகியவற்றுக்கு ஒப்புதல் அளித்துள்ளது.
உப தலைவர் அவர்களே,
ஜனநாயக விதிகளை அடிப்படையாகக் கொண்ட சமூகங்களுக்கான ஒரு முக்கிய சவாலானது போட்டியிடும் மனித உரிமைகளுக்கு இடையில் ஒரு சமமான சமநிலையை ஏற்படுத்தும் திறனைக் கொண்டுள்ளது. எனவே, எவ்வாறு அமைதியாக ஒன்றுகூடுவதற்கான சுதந்திரம் மற்றும் ஒருங்கிணைவதற்கான உரிமைகள் மிக முக்கியமானவையோ, அது போலவே ஏனைய நபர்கள் அல்லது குழுக்களின் உரிமைகளை மீறாத வகையில் அவை பொறுப்புடன் செயற்படுவதும் முக்கியமாகும். எமது பார்வையில், சிவில் மற்றும் அரசியல் உரிமைகளுக்கான சர்வதேச சாசனத்தின் ‘தேசிய பாதுகாப்பு அல்லது பொதுப் பாதுகாப்பு, பொது ஒழுங்கு, பாதுகாப்பு பொது சுகாதாரம் அல்லது ஒழுக்கநெறிகள் அல்லது மற்றவர்களின் உரிமைகள் மற்றும் சுதந்திரங்களைப் பாதுகாத்தல்’ என்ற வகையிலான பிரிவுகள் 21 மற்றும் 22 இல் உள்ள ஒன்றுகூடுதல் / சங்கம் மீதான கட்டுப்பாடுகளை இது அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகின்றது. குறிப்பாக பல இன மற்றும் பல மத அமைப்பைக் கொண்ட வளர்ந்து வரும் தேசத்தில், ‘இன அல்லது மத நல்லிணக்கம்’ மற்றும் ‘தேசிய பொருளாதாரம்’ போன்ற இந்த உரிமைகளுக்கான வரம்புகளுக்கு அடிப்படையாக இலங்கை அரசியலமைப்பின் கீழ் அமைவதும் இதே கருத்தேயாகும்.
அமைதியாக ஒன்றுகூடுவதற்கான சுதந்திரம் மற்றும் ஒருங்கிணைவதற்கான உரிமைகள் மீதான இந்த வரம்புகளானது, சட்டபூர்வமான தன்மை, தேவை மற்றும் விகிதாசாரத்தின் கொள்கைகளுக்கு ஏற்ப பயன்படுத்தப்படுவதை உறுதி செய்ய இலங்கை அரசாங்கம் பாடுபட்டுள்ளது:
- ஈஸ்டர் ஞாயிறு தின பயங்கரவாதத் தாக்குதல்களுக்குப் பின்னர் அறிவிக்கப்பட்ட அவசரகால விதிமுறைகள், பொருந்தக்கூடிய சட்டத்தின்படி, அவற்றின் நீட்டிப்புக்கு உத்தரவாதமளிக்கும் சூழ்நிலைகள் நிறுத்தப்பட்டவுடன் உடனடியாக நீக்கப்பட்டன. ‘பயங்கரவாதத் தாக்குதல்களில் இருந்து நாட்டைப் பாதுகாப்பதற்கான நியாயமான தேவையை’ சிறப்பு அறிக்கையாளர் அங்கீகரித்திருப்பதை நாங்கள் ஒப்புக்கொள்வதுடன், இந்த விதிமுறைகளின் கீழ் கைது செய்யப்பட்ட நபர்கள் விரைவாக விசாரிக்கப்பட்டு விடுவிக்கப்பட்டனர் அல்லது பொருத்தமான சட்ட நடைமுறைகளுக்கு அனுப்பப்பட்டனர் என்பதைப் புதுப்பிக்க விரும்புகின்றோம்.
- அரசு சாரா நிறுவனங்களின் பதிவு தொடர்பாக, பதிவுசெய்தல் தொடர்பான தேவைகள், சட்டபூர்வமான தேசிய பாதுகாப்பு நலன்களுடன் சங்கத்தின் சுதந்திரத்தை பாதுகாப்பதில் அரசாங்கத்தின் உறுதிப்பாட்டை சமநிலைப்படுத்தும் நோக்கம் கொண்டவை என்பதை நாங்கள் கவனிக்க விரும்புகின்றோம். பயங்கரவாதிகள் தமது நடவடிக்கைகள் / அமைப்புக்களுக்கான நிதியை மாற்றுவதற்காக ஒரு முறைப்படுத்தப்படாத செயன்முறையை தவறாக பயன்படுத்துவதற்கான வாய்ப்பை ஈஸ்டர் ஞாயிறு தின தாக்குதல்களுக்குப் பின்னர் நடாத்தப்பட்ட விசாரணைகள் சுட்டிக்காட்டியுள்ளன என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
- சில பொது சேவைகள் அத்தியாவசியமானவையாக அறிவிக்கப்படுவதைப் பொறுத்தவரை, சில தொழிற்சங்க நடவடிக்கைகள் பொது மக்களின் உரிமைகளுக்கு உடனடி அச்சுறுத்தலை ஏற்படுத்திய நிகழ்வுகளில் மட்டுமே இந்த சட்ட விதிகள் அரசாங்கத்தால் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன என்பதை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். போக்குவரத்துச் சேவை ஊழியர்களின் தொடர்ச்சியான வேலைநிறுத்த நடவடிக்கை மக்கள் தொகையில் ஒரு பெரிய பிரிவின் அடிப்படை மனித உரிமைகளை அச்சுறுத்தியபோது, இந்தச் சட்டம் சமீப காலங்களில் இரண்டு முறை மட்டுமே பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது என்பதை முன்னிலைப்படுத்த விரும்புகின்றோம்.
- சிறப்பு அறிக்கையாளரின் அறிக்கையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள அறிவிப்பின் தேவையானது, பொது வாழ்க்கையை சீர்குலைக்கும் நோக்கில், பொது வீதிகளில் ஏற்படக்கூடிய தடைகளை நிர்வகிக்கும் நோக்குடன், குறிப்பாக அவசர நேரங்களில், அதன் விளைவாக ஏற்படக்கூடிய ஊர்வலங்களுக்கு மட்டுமே பொருந்தும். இந்த ஆண்டு பெப்ரவரி முதல், மக்கள் தமது போராட்டங்களை அல்லது கூட்டங்களை ஏனைய மக்களின் அன்றாட வாழ்க்கைக்கு குறைந்தபட்சம் இடையூறு விளைவிக்காமல் முன்னெடுப்பதற்காக தலைநகரின் மையத்தில் ஒரு பிரத்யேக நில இடப்பரப்பு ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது.
- சிறப்பு அறிக்கையாளர் தனது அறிக்கையில் குறிப்பிட்டுள்ளபடி, சட்டவிரோத கூட்டங்களைக் கலைப்பதற்கான நடவடிக்கைகள் சட்டபூர்வமான, விகிதாசார மற்றும் முற்றிலும் சட்டம் மற்றும் ஒழுங்கை பராமரிப்பதனையும், பாதுகாப்பதனையும் நோக்கமாகக் கொண்டிருக்க வேண்டும் என்ற வகையில் பொலிஸ் திணைக்களம் 2016 இல் பொலிஸாருக்கு தெளிவான உத்தரவுகளை பிறப்பித்துள்ளது. மக்களின் அடிப்படை உரிமைகளை மீறாத வகையில், நிர்ணயிக்கப்பட்ட சட்டங்கள் மற்றும் வழிகாட்டுதல்களின்படி சாத்தியமான கடைசி முயற்சியாக மட்டுமே சக்தியைப் பயன்படுத்த அனுமதிக்கப்படுகின்றது. பொலிஸ் உறுப்பினர்கள் தமது மனித உரிமை பயிற்சித் திட்டங்களின் ஒரு பகுதியாக இது தொடர்பாக வழக்கமான பயிற்சியைப் பெற்றுக் கொள்கின்றார்கள். இந்த உத்தரவுகளை முழுமையாக அமுல்படுத்துவதை உறுதி செய்வதில் அரசாங்கம் செயற்படும் அதே நேரத்தில் தவறான அதிகாரிகள் சட்டத்தின் சரியான செயன்முறைக்கு ஏற்ப பொறுப்புக்கூறுவதனை உறுதிசெய்கின்றது.
கண்காணிப்பு மற்றும் அச்சுறுத்தல் எனக் கூறப்படும் அறிக்கைகள் தொடர்பில், குறித்த சம்பவங்களை விசாரிப்பதற்கு நடவடிக்கை எடுப்பதற்காக, சட்ட அமுலாக்க அதிகாரிகளிடம் அல்லது இலங்கையின் மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழு அல்லது தேசிய பொலிஸ் ஆணைக்குழு போன்ற சுயாதீனமான தேசிய நிறுவனங்களுக்கு முறையான முறைப்பாடுகளை வழங்குவதற்கு சம்பந்தப்பட்ட தரப்பினருக்கான எமது அழைப்பை மீண்டும் வலியுறுத்த விரும்புகின்றோம். சிவில் சமூக இடத்தைப் பாதுகாப்பதற்கும் ஊக்குவிப்பதற்கும் அரசாங்கம் உறுதி பூண்டுள்ளதுடன், அச்சுறுத்தல் எனக் கூறப்படும் முறைப்பாடுகள் விசாரிக்கப்பட்டு வழக்குத் தொடரப்படுவதை உறுதிசெய்கின்றன.
தேசிய பாதுகாப்பின் நலனுக்காக வழக்கமான பாதுகாப்பு வலையமைப்புக்களை செயற்படுத்துவதைத் தவிர, குறிப்பாக பேரழிவு தரும் ஈஸ்டர் ஞாயிறு தின பயங்கரவாதத் தாக்குதல்களுக்குப் பின்னர், பாதுகாப்புப் படைகள் மற்றும் புலனாய்வு அமைப்புக்கள் நாட்டில் எந்தவொரு குறிப்பிட்ட குழுவினரையும் கண்காணிப்பதில் ஈடுபடவில்லை என்பதையும் மீண்டும் வலியுறுத்த விரும்புகின்றோம். உலகெங்கிலுமுள்ள தீவிரமான கூறுகளின் உத்திகளின் துல்லியமான நுட்பங்களுக்கிடையில் அதன் தேசிய பாதுகாப்பு நலன்களை சமரசம் செய்வதனால், எந்தவொரு நாடும் வருந்தத்தக்க விளைவுகளை எதிர்கொள்ள நேரிடும் என நாங்கள் நம்புகின்றோம். எனவே, பாதுகாப்புத் துறையின் சீர்திருத்தங்கள் தொடர்பான பரிந்துரைகளைச் செய்யும்போது, அந்த அப்பட்டமான யதார்த்தத்தை கவனத்தில் கொள்ளுமாறு இலங்கை அரசாங்கம் சிறப்பு அறிக்கையாளரைக் கோருகின்றது.
மத சிறுபான்மையினரை துன்புறுத்துவதாகக் கூறப்படுவது தொடர்பான பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு காணவும், அனைத்து மதத்தினரையும் பாதுகாக்கவும் நடவடிக்கை எடுக்கப்படும். இந்த வகையில், பிரதான மற்றும் சமூக ஊடகங்கள் மூலம் வெறுக்கத்தக்க பேச்சு மற்றும் சமூகங்களிடையே வெறுப்பைத் தூண்டுவதைத் தடுப்பதற்காக, தண்டனைச் சட்டத்தில் ஒரு திருத்தம் பரிசீலிக்கப்படுகின்றது.
இறுதியாக, உப தலைவர் அவர்களே, அமைதியாக ஒன்றுகூடுவதற்கான சுதந்திரம் மற்றும் ஒருங்கிணைதல் மற்றும் இந்த சபையின் ஏனைய சிறப்பு நடைமுறை ஆணைகளை வைத்திருப்பவர்களுடன், எமது உள்நாட்டுக் கொள்கைகள் மற்றும் முன்னுரிமைகளின் அமைப்பில் தொடர்ந்தும் ஈடுபடுவதற்கான தனது உறுதிப்பாட்டை இலங்கை மீண்டும் தெரிவிக்க விரும்புகின்றது.
நன்றி.
